Luka Doncic jest dopiero szóstym królem strzelców na przestrzeni ostatnich 50 lat, który doprowadził swój zespół do występu w finałach NBA. Sprawdzamy jego szanse na zdobycie mistrzostwa porównując do poprzednich najlepszych strzelców i ich występów w finałach.
Kiedy czyta się książki o Chicago Bulls i Michaelu Jordanie opisujące ich kolejne mistrzostwa bardzo szybko na pierwszy plan wychodzi jeden z tematów związanych z ich najlepszym graczem. Jordanowi bardzo zależało, żeby zdobyć mistrzostwo jednocześnie będąc królem strzelców NBA. Przed nim nie udało się to nikomu przez 20 lat. Ostatnim, który tego dokonał był Kareem Abdul-Jabbar w sezonie 1970/71, czyli jeszcze przed połączeniem NBA i ABA.
Oczywiście w latach 80. królowała narracja, że nie można zdobyć tytułu będąc najlepszym strzelcem NBA. Do 1991 roku nikt nawet nie był w stanie wejść do finału ligi mając najlepszego strzelca ligi. Dopiero Jordan to przełamał. I każdemu z mistrzowskich tytułów Chicago Bulls, czyli z lat 1991, 1992, 1993, 1996, 1997 i 1998 towarzyszyło zdobycie tytułu króla strzelców przez ich najlepszego gracza.
Gdy Jordan wybrał się na 18-miesięczną emeryturę oddał tytuły króla strzelców. W sezonie 1994/95 przejął tę pałeczkę Shaquille O’Neal. Poprowadził wtedy Orlando Magic do ich pierwszej wizyty w finałach NBA, ale mistrzostwa nie udało się zdobyć. Lepsi okazali się obrońcy tytułu – Houston Rockets, którzy prowadzeni przez Hakeema Olajuwona wygrali bezapelacyjnie 4:0.
Pięć lat później, już w barwach Los Angeles Lakers, Shaq powtórzył ten wyczyn. Tym razem jednak nawiązał do wyniku Jordana i poprowadził swój zespół do mistrzostwa. W finale pokonani zostali Indiana Pacers 4:2, a O’Neal i Lakers rozpoczeli własną dynastię, wygrywając trzy mistrzostwa z rzędu.
Przy drugim z nich zmierzyli się z kolejnym królem strzelców, który doprowadził swój zespół do finałów NBA. Allen Iverson był najlepszym strzelcem, MVP meczu gwiazdi MVP ligi w sezonie 2000/01, a jego Philadelphia 76ers dotarli do ostatniego etapu rozgrywek pierwszy raz od 1983 roku. Na Lakers nie mieli jednak wystarczającej amunicji. Występ Iversona w pierwszym meczu przeszedł do historii jako jeden z najlepszych. Rzucił wtedy 48 punktów i poprowadził drużynę do niespodziewanego zwycięstwa na parkiecie rywala po dogrywce.
Na kolejnego króla strzelców w finałach NBA przyszło czekać 11 lat. Kevin Durant zdobywał właśnie to wyróżnienie trzeci rok z rzędu, a rozpędzający się Oklahoma City Thunder nie mieli sobie równych w konferencji zachodniej. Drużyna, w której grali jeszcze Russell Westbrook i James Harden znalazła lepszych od siebie dopiero w finale. Tak pierwszy tytuł mistrzowski zdobył LeBron James i jego Miami Heat. Durant dołączył do grona najlepszych strzelców bez tytułu w tym samym sezonie.
W 2016 roku Stephen Curry był bliski być może zdetronizowania niektórych występów Michaela Jordana. Za sezon 2015/16 zdobył tytuł króla strzelców, jego Golden State Warriors wygrali 73 mecze w sezonie zasadniczym, bijąc 20-letni rekord Bulls, a sam Steph zdobył jednomyślnie nagrodę MVP ligi. Oczywiście razem ze swoją drużyną był w finale NBA, ale tytułu nie zdobył. Draymond Green został zawieszony, Kyrie Irving trafiał kluczowe trójki, a LeBron James przybijał do tablicy Andre Iguodalę dając pierwsze i jedyne jak dotąd mistrzostwo Cleveland Cavaliers.
Osiem lat później mamy kolejnego, szóstego w ostatnich ponad 50 latach króla strzelców w finale NBA. Luka Doncic zdobywał w tym sezonie średnio 33,9 punktu, najwięcej w sezonie, w którym doprowadził swój zespół do udziału w finałach. Jordan najwięcej zdobywał w sezonie 92/93 – 32,6 punktu, a jeszcze tylko Allen Iverson i Stephen Curry zdobywali ponad 30 na mecz.
Jeśli Słoweniec zdobędzie tytuł, będzie trzecim królem strzelców w ostatnich 50 latach, który został mistrzem. A jednocześnie zostanie numerem jeden jeśli chodzi o średnią zdobywanych punktów w sezonie zasadniczym zakończonym mistrzostwem. Ma wielką historię do napisania.
Wielka zapowiedź finału NBA!
Wspieraj PROBASKET
