Strona główna NBA NBA: Fenomen Doncicia, rekord Lillarda i dużo więcej – ciekawostki statyczne z...

NBA: Fenomen Doncicia, rekord Lillarda i dużo więcej – ciekawostki statyczne z 1 rundy play-offów!

Przez

8 czerwca 2021

2164

W niedzielę wieczorem poznaliśmy ostatniego z ośmiu półfinalistów konferencji w NBA – zakończyła się pierwsza runda najważniejszej części sezonu. To świetna okazja by podsumować statystyczne ciekawostki z meczów zakończonej fazy rozgrywek. W tekście skupię się przede wszystkim na zawodnikach, którzy swój sezon już mają za sobą, ale nie zabraknie też takich którzy jeszcze są w grze.

Mimo że w aspekcie drużynowym rozgrywki nie były szczególnie udane dla Luki Doncicia, jego występy indywidualne były ozdobą ostatnich tygodni.

Doncić w trzech z siedmiu meczów notował 40 punktów – tylko Bernard King prawie 40 lat temu miał cztery takie mecze w pierwszej rundzie, kolejnych czterech zawodników zaliczyło 40 i więcej punktów po trzy razy w pierwszej rundzie (LBJ w 2018, Michael Jordan w 1988 i 1989, Donovan Mitchell i Jamal Murray sezon temu), trzeba jednak pamiętać, że ta faza rozgrywek grana jest w formacie best-of-seven od relatywnie niedawna, więc niektórzy z nich nie mogli zagrać aż 7 pierwszorundowych spotkań.
W ostatnim meczu eliminującym Mavericks z rozgrywek, Słoweniec zaliczył 46 punktów, 7 zbiórek i 14 asyst. Nikt w historii play-offs nie osiągnął takich statystyk w jednym meczu, tylko czterech zawodników dokonało tego w sezonie regularnym (Wilt Chamberlain w 1968, Gail Goodrich w 1969, James Harden w 2016 i Trae Young w 2019). W rozgrywkach posezonowych nikt nie uzbierał nawet punktów i asyst w liczbie takiej jak Doncić w niedzielę, nie mówiąc już o dołożeniu zbiórek.
Ostatni występ Doncicia był dopiero szóstym przypadkiem zawodnika z 45 punktami w meczu nr 7 którejkolwiek serii, wcześniej dokonali tego LeBron (dwukrotnie), Kevin Johnson, Dominique Wilkins i Sam Jones. Poza tym Doncić został najmłodszym graczem z 45 punktami w G7, nikt w wieku 22 lat nie zaliczył nawet meczu z 35 punktami w siódmym spotkaniu.
Średnie Luki Doncicia z całych play-offs 2021 to 35.7 punktu i 10.3 asysty na mecz i jest on drugim zawodnikiem w historii przekraczającym śr. 35 punktów i 10 asyst w play-offs – po Russellu Westbrooku 2017 (który również zakończył udział w nich na pierwszej rundzie).

Kolejnym historycznym występem statystycznym zawodnika, który pożegnał się już z sezonem było 55 punktów Damiana Lillarda w meczu nr 5 pomiędzy Portland i Denver.

Obrońca Trail Blazers uzyskał ten wynik trafiając 17/24 rzutów z gry i 9/10 rzutów wolnych. To na ten moment rekord bieżących rozgrywek i jeden z 12 najlepszych punktowo meczów w historii play-offs NBA. Lepsza była tylko piątka zawodników: Michael Jordan w 1986 i 1992 (63 i 56 punktów), Elgin Baylor w 1962 (61), Donovan Mitchell w 2020 (57), Charles Barkley w 1994 (56) i Wilt Chamberlain w 1962 (56), pozostałe z 12 przypadków to wynik dokładnie ten sam co Lillarda – 55 punktów.
Jednocześnie Lillard poprawił swój personalny rekord punktowy w play-offs (o 5 punktów, 50 rzucał w 2019), który był zarazem rekordem organizacji ze stanu Oregon. Co ważniejsze, ustanowił też rekord play-offs pod względem celnych trójek – dotychczasowy to Klay Thompson w 2016 – jedenaście. Dwucyfrową liczbę celnych rzutów za trzy w pojedynczym meczu PO trafiała w historii wyłącznie ta dwójka: Lillard (12 i 10) i Klay (11).
Przy okazji Lillard dopisał się do krótkiej listy zawodników z co najmniej 50 punktami i 10 asystami w play-offs, dołączając do: Russella Westbrooka z 2017 (51-10-13), Sleepy Floyda z 1987 (51-3-10) i Jerrego Westa z 1969 (53-3-10). Jakby tego mało, gracz Portland został po omawianym meczu dziesiątym graczem w historii rozgrywek posezonowych NBA, rzucającym 10 punktów w pojedynczej dogrywce. Rekord to Steph Curry: 17 w sezonie 2015-16. W ciągu ostatnich pięciu lat, 10 punktów w dogrywce przekraczali także Jamal Murray i Norman Powell w poprzednim sezonie (trafiali dokładnie po 10 punktów).

Bardzo niejednoznaczny w odbiorze Russella Westbrooka był mecz nr 4 pomiędzy Waszyngtonem i Filadelfią (jedyny wygrany przez Wizards w tej serii).

Westbrook z jednej strony zanotował kosmiczną linijkę – 19 punktów, 21 zbiórek, 14 asyst, z drugiej trafił 3 na 19 oddanych rzutów z gry. Takich zdobyczy punktów, zbiórek i asyst nie osiągnął nigdy wcześniej żaden uczestnik play-offs. Było to też dopiero 21 w historii PO triple-double na poziomie 20 zbiórek, przy czym w ostatnich 45 latach, takie mecze były udziałem zaledwie trzech graczy: Nikola Jokić w zeszłym sezonie (linijka 16-22-13), Kevin Garnett w 2004 (20-22-10) i Tim Duncan dwukrotnie w 2003 (21-20-10 i 15-20-10).
Co do skuteczności Westbrooka w tym meczu: 3/19 z gry to niecałe 16% i jest to najniższa skuteczność zawodnika w meczu z triple-double w historii play-offs. Poprzednim „rekordzistą” był Draymond Green sprzed 2 lat, który miał 2/9 z gry (22.2%), zaliczając linijkę 10-10-10.
Przy okazji, było to 12 triple-double Russella Westbrooka w play-offs, wyprzedził tym meczem Jasona Kidda i wskoczył samodzielnie na trzecie miejsce w historii. Magic Johnson zaliczył 30, a LeBron James 28 meczów z triple-double w play-offs.

Kilka ciekawostek o innych graczach:

Memphis Grizzlies (a wcześniej Vancouver) nie mają bogatej historii w play-offs, toteż Ja Morant w meczu nr 2 serii przeciwko Jazz z łatwością pobił czteroletni rekord franczyzy – Mike Conley w 2017 zdobywał 35 punktów. W całej historii NBA, meczów na poziomie 47 i więcej punktów w play-offs było ponad 70, ale żaden ze zdobywców tylu punktów nie był młodszy niż Morant (21 lat i 10 miesięcy).
Bardzo ciekawe statystyki na otwarcie serii pomiędzy Celtics i Nets zaliczył Robert Williams. Uzbierał on 11 punktów, 9 zbiórek i 9 bloków, wychodząc z ławki i grając tylko niespełna 23 minuty w meczu. Jednego bloku zabrakło mu do rekordu NBA w play-offs. Współrekordzistami z 10 blokami są Andrew Bynum (w 2012), Hakeem Olajuwon (w 1990) i Mark Eaton (w 1985). Meczu z 9 blokami w PO nie było od 9 lat – wspomniany Bynum był ostatnim graczem z tym osiągnięciem. Williams pobił za to rekord rezerwowych NBA – po 7 „czap” rozdawali Manute Bol w 1989, Serge Ibaka w 2010, Oliver Miller w 1993 i Greg Ostertag w 1998, oraz rekord bloków w historii Celtics (niezależnie czy w roli rezerwowego, czy startera): Robert Parish w 1982 i Kendrick Perkins w 2009 mieli po 7 bloków. Oczywiście wspomniane rekordy odnoszą się wyłącznie do fazy play-offs.
Podobnie jak w przypadku Westbrooka, występy Bena Simmonsa potrafią być niejednoznaczne. Na otwarcie serii przeciwko Waszyngtonowi, Australijczyk zanotował po 15 zbiórek i asyst, ale rzucił tylko 6 punktów na fatalnej skuteczności 3/9 z gry i 0/6 z linii rzutów wolnych. Został szóstym graczem w historii play-offs NBA z co najmniej 15 zbiórkami i asystami, poprzednikami byli LeBron w zeszłym sezonie, Jason Kidd w 2007, Fat Lever w 1985, Magic Johnson w 1983 i Wilt Chamberlain w 1967. Jednocześnie został dopiero 9 graczem w historii, który w play-offs rzucał rzuty wolne co najmniej 6 razy i nie trafił żadnej z prób. Rekord to 0/8 Shaqa z finałów konferencji 1995.

Kilku graczy po zakończonej rundzie rozgrywek przesunęło się także w rankingach pod względem zdobyczy statystycznych w karierze:

Kevin Durant ma ponad 4200 punktów w historii swoich występów w PO, wyprzedził już w meczu nr 2 Tonego Parkera i wskoczył na 10 miejsce najlepiej punktujących graczy w historii. Strata do dziewiątego Jerrego Westa to ok. 220 punktów, teoretycznie jeszcze w tym sezonie możliwy jest więc dalszy awans.
Dużo dzieje się na liście rankingowej pod względem sumy celnych rzutów za trzy. Teoretycznie LeBron miał szansę dogonić lidera (Stephena Currego), ale musiałby grać dużo dłużej niż tylko w pierwszej rundzie. James Harden trafił póki co 19 trójek w rozgrywkach, przeskoczył Reggiego Millera i Manu Ginobiliego i wskoczył na 5 miejsce w rankingu. Kevin Durant ma tylko 17 celnych rzutów za trzy mniej niż klubowy kolega, do Millera traci jedną trójkę, a do Manu tylko 5.
Rajon Rondo jest na szóstym miejscu pod względem sumy asyst w rozgrywkach play-offs w karierze. W serii przeciwko Dallas rozdał ich tylko 30, ale takie tempo może wystarczyć by już w kolejnej rundzie przeskoczyć piątego Tonego Parkera. Strata do Jasona Kidda jest już większa, a najlepsza trójka (Magic, LBJ, Stockton) jest nieosiągalna.