Seattle SuperSonics powstali w 1966 roku jako pierwszy profesjonalny zespół w mieście. Do rozgrywek NBA przystąpili dopiero w sezonie 1967/68, a na swój pierwszy występ w play-offs czekali aż do 1975 roku. Pierwszy prawdziwy sukces nastąpił już trzy lata później. Choć Seattle SuperSonics zakończyli sezon zasadniczy na 4. miejscu, to dotarli do wielkiego finału, w którym przegrali jednak z Washington Bullets 4-3. Obie ekipy walczyły również o tytuł w kolejnych rozgrywkach i tym razem to SuperSonics okazali się lepsi, pokonując rywala 4-1. Najlepszym zawodnikiem serii finałowej był Dennis Johnson, który rok później został wymieniony do Phoenix Suns.
W 1980 i 1987 Seattle SuperSonics ponownie dotarli do finałów konferencji zachodniej, ale w obu przypadkach musieli uznać wyższość Los Angeles Lakers. Jeszcze bliżej upragnionego sukcesu Sonics byli w 1993 roku, ale tym razem na ich drodze stanęli Phoenix Suns. „Ponaddźwiękowcy” powrócili do finału w 1996 roku, ale natrafili wówczas na Chicago Bulls, na których czele stali Michael Jordan, Scottie Pippen i Dennis Rodman. Choć SuperSonics mieli w swoich szeregach Gary’ego Paytona i Shawna Kempa, to musieli uznać wyższość legendarnych Byków.
Od tamtej pory oprócz sporadycznych występów w play-offs Seattle nie byli w stanie zaistnieć w NBA. W 2007 roku wybrali w drafcie Kevina Duranta z drugim numerem, który na koniec sezonu został wybrany najlepszym debiutantem. Na tym kończy się jednak historia organizacji ze stanu Washington. Lokalne władze nie dały się przekonać do zainwestowania 500 milionów dolarów w nowy kompleks obiektów dla zespołu. W kwietniu 2008 roku właściciele NBA zagłosowali za zgodą na przeniesienie zespołu do Oklahoma City, gdzie od rozgrywek 2008/09 funkcjonowali jako Thunder.
Na przestrzeni lat SuperSonics rozgrywali domowe spotkania na różnych obiektach. Po raz ostatni ich halą była KeyArena w SeattleCenter, znane też jako Seattle Center Coliseum. Ostatnim właścicielem organizacji była grupa Professional Basketball Club LLC z Clayem Bennettem na czele.
