Strona główna NBA Statystyki NBA: Spektakularny Butler, Horford kończy niechlubną serię, czterdziestki Doncicia

Statystyki NBA: Spektakularny Butler, Horford kończy niechlubną serię, czterdziestki Doncicia

Przez

31 maja 2022

2525

Lada dzień wystartuje seria finałowa tegorocznego sezonu NBA. Pod względem emocji, w finałach konferencji oglądaliśmy dwie zupełnie różne serie, ale w obu możemy znaleźć zawodników zasługujących na uwagę ze względu na statystyki które osiągali. Zapraszam na przegląd statystycznych ciekawostek zebranych podczas trzeciej rundy play-offs.

W przekroju ostatnio zakończonych serii, wydaje się że to Jimmy Butler osiągał najbardziej spektakularne statystyki wśród wszystkich zawodników. W meczu nr 6 serii przeciwko Bostonowi rzucił 47 punktów. Pobił tym samym swój rekord kariery w meczach PO, ustanowiony na poziomie 45 punktów w pierwszej rundzie tegorocznych play-offs. Jednocześnie jest to też wyrównanie rekordu tego sezonu Ja Moranta, oraz drui najlepszy mecz w PO w historii Miami Heat po LeBronie z 2014 (49 punktów). Dotychczas drugim w Miami był Dwyane Wade z roku 2010 (46 punktów).
We wspomnianym meczu, oprócz 47 punktów Butler miał też 9 zbiórek, 8 asyst i 4 przechwyty. Linijka na poziomach co najmniej 47-9-8 (czyli nie licząc przechwytów) pada po raz szósty w historii. Wcześniej te wartości punktów, zbiórek i asyst osiągali lub przekraczali Kevin Durant w 2021, Russell Westbrook dwukrotnie w 2017, LBJ w 2009, Michael Jordan w 1995. Dokładając przechwyty, tylko Westbrook 5 lat temu osiągał co najmniej 47-9-8-4 (a dokładniej było to 51-10-13-4).
W meczu rozpoczynającym serię dwa tygodnie temu, Butler miał równie imponujące 41 punktów, 9 zbiórek, 5 asyst, 4 przechwyty i 3 bloki. Nikt w rozgrywkach posezonowych NBA nie osiągnął takich wartości w jednym meczu. Jednego lub dwóch bloków (przy spełnionych pozostałych warunkach) brakowało Russellowi Westbrookowi 5 lat temu (wspomniany wyżej występ) i Patrickowi Ewingowi ponad 30 lat temu. Swoją drogą – tylko Butler, Allen Iverson i MJ (on czterokrotnie) zagrali w jednym sezonie więcej niż jedno spotkanie play-offs z co najmniej 40 punktami i 4 przechwytami w arkuszu statystyk. Tylko Jimmy Butler i Michael Jordan (raz, przeciwko Cleveland w pierwszej rundzie w 1988) dokonali tego w ramach jednej serii.
Jeszcze jedna ciekawostka: Jimmy Butler skończył trzeci sezon w Heat. W 167 grach sezonu regularnego miał dla nich co najwyżej 38 punktów. Tymczasem w 42 meczach play-offs miał już 47, 45, 41, 40, 40 i 40 punktów w barwach zespołu z Miami.
Al Horford nie miał udanych ostatnich dwóch spotkań w serii z Miami, kiedy zaliczył łącznie 8 punktów i 3/17 z gry. Jeśli jednak zagra choć sekundę w finałach NBA, przestanie być zawodnikiem z największą liczbą meczów PO w karierze bez udziału w meczu finałowym. Do tej pory zagrał 141 razy w play-offs. Nowym liderem zostanie wtedy Paul Millsap (130), a na drugie miejsce przesunie się Joe Johnson (120).
Jeśli jesteśmy już przy Celtics – zespół z Bostonu miał świetne wsparcie z ławki w meczu nr 2, wygranym różnicą 25 punktów. Payton Pritchard zdobył 10 punktów, a Celtics byli z nim na parkiecie +39 w stosunku do rywali, natomiast bez niego -14. To jeden z 22 najlepszych wskaźników +/- w play-offs w erze play-by-play (po 1996). Rekord to +46 LeBrona z 2017, Jimmiego Butlera w 2015 i Desmonda Bane’a z tegorocznych rozgrywek. Jest to też drugi najlepszy wynik Bostonu w tym czasie, rekordem jest +41 Kendricka Perkinsa z 2010. Do tego jest to drugi po Shanie Battierze (+42 w 2013) rezerwowy ery play-by-play w tym aspekcie.
Pritchard spędził przy tym tylko 23 minuty na parkiecie, więc ciekawa jest klasyfikacja +/- na posiadanie w meczu (zawężam do min. 20 zagranych minut): Shane Battier w 2013 (+0.974), Erick Dampier w 2009 (+0.894), Mike Miller w 2012 (+0.851), Desmond Bane w 2022 (+0.838), Jared Dudley w 2010 (+0.818), Payton Pritchard w 2022 (+0.813). Pritchard w tym meczu zagrał 47 posiadań, Boston z nim praktycznie „dublował” Miami. Wygrali ten okres 77-38.
Jaylen Brown w meczu nr 3 (przegranym) rzucił 40 punktów (rekord kariery w PO) na skuteczności 70% z gry, ale pudłował jedynie za trzy. W rzutach bliżej kosza zanotował bezbłędne 11/11. Był to jeden z sześciu najlepszych wyników bez przestrzelonego rzutu za dwa w historii play-offs w NBA, co ciekawe sporo takich występów wydarzyło się w nieodległej przeszłości: Chris Paul w tym sezonie (13/13), Nene w 2017 i Larry McNeill w 1975 (po 12/12), Jaylen Brown kilkanaście dni temu, Michael Porter w zeszłym sezonie i Serge Ibaka dekadę temu (po 11/11).
Jonathan Kuminga grał naprawdę niewiele w serii przeciwko Dallas, a najlepszy jego mecz to spotkanie nr 4, kiedy w 22 minuty z ławki zaliczył 17 punktów i 8 zbiórek. Był to jego trzeci mecz tych rozgrywek w którym osiągnął 10 punktów. Mecze nastolatków z dwucyfrowymi punktami w play-offs nie są i nie były codziennością. Czołówka pod względem ich liczby w karierach zawodników to: Tony Parker (9), Kobe Bryant (6), Thad Young (4), Carmelo Anthony i właśnie Kuminga – po 3. Gracz Golden State być może będzie miał jeszcze kilka szans aby poprawić swój wynik w tym sezonie, w przyszłym nie będzie już nastolatkiem. Meczów nastolatków z co najmniej 10 punktami w rozgrywkach play-offs było tylko 25 w historii, a przecież we wspomnianym spotkaniu, w Warriors obok Kumingi był jeszcze Moses Moody z 10 punktami i był to jego drugi taki mecz w tym sezonie.
Na tym poziomie, czyli od finałów konferencji, był to drugi i trzeci mecz nastolatka z dwucyfrowymi zdobyczami punktowymi w historii: Kobe miał taki w 1998, Kuminga i Moody w dopiero co zakończonej serii. W finałach ligi jeszcze nie było takiego występu, bo zagrało w nich tylko dwóch nastolatków: Darko Milicić i Jonathan Bender. Rekord finałów do pobicia przez któregoś z graczy Warriors to 4 punkty Bendera.
Luka Doncić przegrał w serii przeciwko Golden State Warriors dwa czterdziestopunkowe mecze z rzędu. W sumie ma takich trzy w tym sezonie i 6 w karierze. Słoweniec tylko dwukrotnie wygrał mecz play-offs, rzucając 40 lub więcej punktów, ma bilans 2-6 w takich spotkaniach. Tylko pięciu graczy w historii przegrało więcej czterdziestopunktowych meczów play-offs niż Doncić: Kevin Durant (bilans 8-6), Wilt Chamberlain (7-6), Jerry West (13-7), LBJ (18-10), MJ (26-12). Tylko Doncić (2-6) i Russell Westbrook (3-4) mają ujemny bilans w takich meczach (min. 5 zagranych meczów z przekroczonymi 40 punktami). Trzy przegrane takie mecze w jednych play-offs to wyrównanie rekordu wszech czasów: LBJ w 2009, Kareem Abdul-Jabbar w 1977 i Jerry West w 1965.

Kilka występów ostatnich dwóch tygodni było wybitnie nieudanych:

Reggie Bullock w meczu nr 3 serii przeciwko Golden State zagrał na 0/10 z gry jako 24. zawodnik w historii w PO (niektórzy oczywiście gorzej). Bilans takich graczy to 1-23 (4.2%). To pierwszy taki mecz gracza w play-offs w ciągu ostatnich 4 sezonów (Trevor Ariza w 2018, 0/12) i drugi w ciągu ostatnich sześciu sezonów (Marvin Williams w 2016, 0/10). Rekordziści to Dennis Johnson w 1978 i Chick Reiser w 1948 (po 0/14), a w bliższych nam czasach 0/13 miał Ray Allen w 2010.
Max Strus w dwóch meczach z rzędu (nr 4 i 5) miał w sumie 0/16 z gry (i 0/11 za 3). Mecz po meczu miał co najmniej 7 pudeł bez celnego rzutu (0/7 i 0/9) i został pierwszym graczem w historii PO z taką skutecznością w meczach następujących po sobie. Dotychczasowo rekordowe było 0/6, co „osiągał” Dave Stallworth w 1971 (0/6 i 0/9) i Ray Corley w 1950 (0/6 i 0/7). W kwestii największej sumy rzutów oddanych na przestrzeni dwóch meczów PO przy zerowej skuteczności, Strus z 0/16 wyrównał dokonanie Guya Rodgersa z 1964 (0/4 i 0/12).

Garść statystyk i ciekawostek drużynowych:

W meczu otwierającym serię na Zachodzie Warriors mieli 56.1%, a Dallas Mavericks 36.0% skuteczności z gry. Różnica na poziomie 20 lub więcej procent w meczu play-offs zdarzyła się pierwszy raz od 5 lat (mecz San Antonio – Houston w 2017), a w całej historii play-offs po raz 45. Bilans zespołów rzucających o co najmniej 20% lepiej niż rywale, to bez zaskoczenia, 45-0.
Mecz nr 2 Mavericks przegrali mimo tego że rzucili 21/45 (46.7%) z dystansu i o 7 trzypunktowych rzutów więcej niż Warriors. Była to piąta porażka z największą liczbą celnych rzutów z dystansu w historii play-offs, rekordem jest 23/58 Rockets z 2020. Bilans zespołów z minimum 20 trójkami w PO to 10-33 (23.3%). Bilans zespołów które trafiły o co najmniej 7 trójek więcej od rywali to 256-61 (80.8%).
Ogromne problemy ze skutecznością w serii z Bostonem miewali gracze Heat. W meczu nr 4 przegranym różnicą 20 punktów, wszyscy starterzy Heat zdobyli 18 punktów (mieli 7/36 z gry), mniej niż rezerwowy Victor Oladipo (23 punkty, 7/16 z gry). Był to pierwszy przypadek w meczu PO, by rezerwowy miał więcej punktów niż cały startowy zestaw tej samej drużyny. Pierwsze punkty z gry na 3:22 przed końcem pierwszej kwarty (przy 0/14 z gry) to najpóźniej trafiony pierwszy rzut drużyny w erze play-by-play (od 1996).
Dwa dni później Heat rzucali 31.9% z gry, najmniej w lidze w play-offs od dwóch lat (od Oklahomy w bańce). Zespoły nie przekraczające 32% z gry przegrały wszystkie ostatnie 59 meczów cofając się aż do roku 1969. Ostatnimi którzy wygrali taki mecz byli Baltimore 53 lata temu. Ostatni zespół rozstawiony z jedynką, miał mecz na takim poziomie skuteczności rzutów w 2008 (Boston w wyjazdowym starciu z Detroit).
Heat przegrali mecze nr 4 i 5, kończąc je wynikami 82-102 i 80-93. Są pierwszym zespołem od pięciu sezonów który nie przekroczył 82 punktów w dwóch meczach PO z rzędu. W ciągu ostatnich 8 sezonów jedyną drużyną, która miała podobne mecze z rzędu byli Grizzlies, w dwóch seriach w 2017 i 2016.

Na kolejne statystyczne ciekawostki z parkietów NBA zapraszam po serii finałowej.

Więcej moich tekstów znajdziecie tutaj.

Wielka zapowiedź wielkiego finału NBA już w środę 1 czerwca o godz. 21:00 na YouTube. Michał Pacuda i Krzysztof Sendecki podsumują drogę Celtics i Warriors do finału. Zastanowią się kto jest faworytem i dlaczego, a także co muszą zrobić jedni i drudzy, aby wygrać mistrzostwo NBA. Zapraszamy w środę o godz. 21:00 NA ŻYWO na YouTube!