Zarząd Polskiego Związku Koszykówki podjął decyzję o przyznawaniu nagród, których patronami będą wybitne postacie polskiej koszykówki – Małgorzata Dydek, Adam Wójcik oraz Witold Zagórski.
Najbardziej Wartościowa Zawodniczka (MVP) finałów w Basket Lidze Kobiet otrzyma nagrodę im. Małgorzaty Dydek, natomiast najlepszy trener sezonu w Polskiej Lidze Koszykówki zostanie wyróżniony nagrodą im. Witolda Zagórskiego. Z kolei drużyna wygrywająca spotkanie tradycyjnie rozpoczynające nowe rozgrywki PLK, czyli mecz pomiędzy mistrzem Polski a zdobywcą Pucharu Polski, otrzyma Superpuchar im. Adama Wójcika.
Nowe nagrody będą przyznawane już w sezonie 2017/2018. Nazewnictwo nagród oraz projekty poszczególnych statuetek i pucharu będą konsultowane z rodzinami wspomnianych wyżej wybitnych postaci polskiej koszykówki. Zostaną one przedstawione podczas turniejów finałowych Pucharu Polski Kobiet i Mężczyzn.
Więcej o patronach nagród:
Małgorzata Dydek była jedną z najwyższych koszykarek na świecie. Karierę zaczynała w Huraganie Wołomin, ale później dwukrotnie zdobywała mistrzostwo Polski z Olimpią Poznań. W Polsce zdobyła jeszcze siedem złotych medali z zespołem z Gdyni (pod różnymi nazwami), została też dwukrotną mistrzynią Hiszpanii grając dla Pool Getafe Madryt. Cztery razy grała w finale Euroligi. Przez 11 lat występowała w WNBA – została wybrana z pierwszym numerem draftu w 1998 roku. Była zawodniczką zespołów Utah Starzz/San Antonio Silver Stars, Connecticut Sun oraz Los Angeles Sparks. W najlepszej lidze świata rozegrała 323 mecze, w których zanotowała łącznie 3220 punktów, 2143 zbiórki i 877 bloków. Dwukrotnie była wybrana do Meczu Gwiazd. Z reprezentacją Polski czterokrotnie grała na mistrzostwach Europy – w 1993 (5. miejsce), 1999 (złoty medal), 2001 (6. miejsce) i 2003 roku (4. miejsce). Zagrała także na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 roku (8. miejsce) i na mistrzostwach Świata w 1994 roku (13. miejsce). Łącznie w kadrze narodowej rozegrała 132 mecze, zdobywając w nich 1783 punkty.
Adam Wójcik rozegrał aż 20 sezonów w polskiej ekstraklasie. W tym czasie rozegrał 651 meczów i zdobył 10087 punktów. Zdobył osiem złotych medali, ma też na koncie pięć srebrnych oraz jeden brązowy. Karierę zakończył w 2012 roku, w wieku 42 lat. Był trzykrotnym MVP finałów polskiej ekstraklasy – w 1998 i 2001 roku ze Śląskiem Wrocław oraz w 2005 roku z Prokomem Treflem Sopot. Łącznie wystąpił w 11 finałach, rozgrywając w nich 56 meczów i zdobywając aż 805 punktów (najwięcej w historii w obu kategoriach). Wziął udział w ośmiu Meczach Gwiazd, w których zdobył łącznie 138 punktów. Występował w ligach zagranicznych: belgijskiej (zespoły z Ostendy i Charleroi – mistrzostwo w 1997 roku), greckiej (Peristeri Ateny), hiszpańskiej (Unicaja Malaga) oraz włoskiej (Capo d’Orlando). Adam Wójcik rozegrał także 149 meczów w seniorskiej reprezentacji Polski (mecze wyłącznie oficjalne, o punkty i towarzyskie). Łącznie zdobył w nich 1821 punktów, co jest dziesiątym wynikiem w historii. Wziął udział w czterech turniejach o mistrzostwo Europy – w 1991 (7. miejsce), 1997 (7. miejsce), 2007 (miejsca 13-16) oraz 2009 roku (miejsca 9-10). Ostatnie jego spotkanie w kadrze narodowej to Polska – Hiszpania 16 września 2009 roku podczas EuroBasketu w Łodzi.
Witold Zagórski jako zawodnik zdobywał mistrzostwa Polski z Polonią Warszawa (1959 r.) i Legią Warszawa (1961 r.), a także wicemistrzostwa z Polonią (1954 – jako Kolejarz, 1957, 1960). W latach 1951-1956 występował w reprezentacji Polski (m.in. na mistrzostwach Europy w 1955 roku w Budapeszcie, kiedy kadra zdobyła piąte miejsce – łącznie 49 występów, 165 punktów). W wieku 31 lat zakończył karierę. Bardzo szybko został trenerem – w kwietniu 1961 roku objął reprezentację Polski po Zygmuncie Olesiewiczu. Już dwa lata później przyszedł pierwszy sukces – na mistrzostwach Europy we Wrocławiu kadra wywalczyła srebrne medale, ulegając w finale ZSRR 45:61. Podczas kolejnych dwóch mistrzostw Europy – w Moskwie w 1965 r. i Helsinkach w 1967 r. reprezentacja sięgała po brąz. Trener Witold Zagórski prowadził kadrę koszykarzy na trzech igrzyskach olimpijskich – w Tokio (1964, szóste miejsce), Meksyku (1968, szóste miejsce) i Monachium (1972, dziesiąte miejsce) oraz na Mistrzostwach Świata w Urugwaju w 1967 roku (jedyny występ reprezentacji w historii na tej rangi turnieju, piąte miejsce). Wielokrotnie był też trenerem reprezentacji Europy podczas meczów gwiazd organizowanych przez FIBA. Pracę z kadrą Polski zakończył w lipcu 1975 r., osiągając bilans 86 zwycięstw i 59 porażek.
źródło: pzkosz.pl